شنوایی سنجی(ادیولوژی) نامی است که به تست شنوایی داده می شود، این تست شامل تست ها و اندازه گیری های مربوط به شنوایی است و فرصتی برای ارزیابی عملکرد شنوایی فراهم می کند.
همانطور که برای بررسی کامل سلامت بدن یا مراجعه به اپتومتریست برای بررسی وضعیت بینایی لازم است در دوره های خاصی به پزشک مراجعه کنید، گوش ها نیز برای اطمینان از سلامت خود نیاز به شنوایی سنجی دارند.
شنوایی شناسی یا ادیولوژی شاخه ای از علم است که به مطالعه شنوایی، تعادل و اختلالات مربوط به آن می پردازد. شنوایی شناسان نیز متخصصان گوش هستند که اختلالات شنوایی، تعادل و سایر سیستم های عصبی را شناسایی، ارزیابی و مدیریت می کنند. شنوایی شناسان افراد کم شنوایی را درمان می کنند و از کم شنوایی پیشگیری می کنند.
این افراد با استفاده از انواع استراتژیهای تست (مانند تستهای شنوایی رفتاری، اندازهگیریهای آکوستیک و انتشار گوش، و تستهای الکتروفیزیولوژیک)، تعیین میکنند که آیا بیمار حساسیت طبیعی به صداها دارد یا خیر.
در صورت مشاهده کم شنوایی، آنها تعیین می کنند که کدام قسمت از شنوایی (فرکانس های بالا، متوسط یا پایین)، به چه میزان و چه آسیبی باعث کاهش شنوایی شده است (گوش خارجی، گوش میانی، گوش داخلی)، عصب شنوایی یا سیستم عصبی مرکزی).
اگر کم شنوایی یا ناهنجاری دهلیزی تشخیص داده شود، توصیه هایی برای درمان یا توانبخشی ارائه می کنند (مانند سمعک، کاشت حلزون، ارجاعات پزشکی مناسب).
بهتر است بدانید که اگرچه شنوایی سنجی کار آسانی به نظر می رسد، اما از تکنیک های جدیدی استفاده می کند که این ارزیابی را مهم می کند. این کار باید توسط شنوایی شناس انجام شود.
هنگام انجام این روش اغلب هدفون هایی روی گوش بیمار قرار می گیرد تا فرکانس های مختلف برای بررسی سلامت گوش بیمار به گوش بیمار برسد.
باید بدانید که میزان صدا در این هدفون با واحد دسی بل تعیین می شود. علاوه بر این، کاهش شنوایی می تواند از خفیف تا عمیق متغیر باشد.
بنابراین یکی از کارهایی که شنوایی شناس انجام می دهد، تعیین میزان کم شنوایی فرد است. صدای پچ پچ ملایم حدود 20 دسی بل و صدای بلند بین 80 تا 120 دسی بل خواهد بود.
نتایج شنوایی سنجی به چند دسته به شرح زیر تقسیم می شوند:
شنوایی شناس در تشخیص و درمان مشکلات شنوایی یا تعادل تخصص دارد. او از ابزارها و روش های مختلفی مانند سمعک، وسایل ارتباطی، جراحی کاشت حلزون شنوایی پیشنهادی توسط بهترین متخصص شنوایی سنجی استفاده می کند.
برای درمان ارائه آموزش به خانواده ها و افراد دارای مشکلات شنوایی، طراحی و اجرای برنامه های حفاظت شنوایی برای کارخانجات و مراکز صنعتی، اجرای برنامه های غربالگری نوزادان و دانش آموزان، طراحی و ساخت ابزار و تجهیزات محافظ شنوایی از دیگر وظایفی است که متخصص شنوایی انجام می دهد.
گوش های ما نقش مهمی در نحوه ارتباط ما با افراد اطرافمان دارند. آنها مسئول شنوایی و حس تعادل ما هستند. هنگامی که گوش های شما به درستی کار نمی کنند، علائم ناخوشایندی از جمله کاهش شنوایی، زوال شناختی، مشکلات تعادلی و تاخیر در پردازش گفتار را تجربه خواهید کرد.
گوش یک اندام حسی حساس و پیچیده است. بنابراین بیماری های گوش می تواند عواقب گسترده ای داشته باشد و افرادی را که از آنها رنج می برند بسیار آسیب پذیر کند.
بیماری های مزمن گوش دردناک هستند و اغلب باعث کاهش شنوایی می شوند. شایع ترین بیماری های گوش عبارتند از: گوش شناگر، عفونت گوش میانی، انسداد گوش، بیماری منیر، اتواسکلروز و تغییرات فشار در گوش. در صورت بروز هر یک از این بیماری ها، لازم است بلافاصله با متخصصان تماس گرفته و آنها را درمان کنید.
تشخیص اختلالات و مشکلات شنوایی در افراد با استفاده از دستگاه ها و تست های مختلف برای پزشک معالج برای نوع تشخیص لازم است.
ارائه آموزش ها و مشاوره های لازم به بیمار و خانواده، قالب گیری و ساخت قالب گوش و سمعک، اجرای برنامه های غربالگری شنوایی برای نوزادان، خردسالان و کودکان در سن مدرسه و پیشگیری از آسیب شنوایی، حفاظت از شنوایی، برنامه ریزی و انجام غربالگری در جمعیت هایی مانند مراکز کار، ارتش، اردوگاه ها و غیره از وظایف متخصص شنوایی سنجی است.
اجرای برنامه های توانبخشی شنوایی شامل گفتارخوانی، توسعه مهارت های شنیداری (آموزش شنیداری) و توسعه زبان و ارائه مشاوره توسط شنوایی شناس و راهاندازی تجهیزات صوتی و روشهای مناسب برای بهبود کیفیت صدا در محیطهای آموزشی برای افراد کمشنوا همچنین نظارت و پیگیری اجرای صحیح روش های ارتباطی بین افراد کم شنوا با معلمان و دیگران است.
به طور کلی علل ژنتیکی، عفونت های ویروسی، ضربه، قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند، مشکلات عروقی، تغییرات فشار، بیماری گوش داخلی، تومورهای ساقه مغز (نوروما آکوستیک)، برخی بیماری های سیستمیک و برخی از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان ذکر شده است.
یکی از دلایل کم شنوایی ناگهانی با این حال، بسیاری از علل کاهش شنوایی ناگهانی ناشناخته هستند.
شنوایی شناس وظایف مختلفی دارد که هدف همه آنها تشخیص، کاهش و درمان مشکلات شنوایی و گوش است. متخصصان شنوایی شناسی در مراکز مختلفی مانند کلینیک های شنوایی شناسی، کلینیک ها، بیمارستان ها و همچنین مراکز دانشگاهی و توانبخشی فعالیت می کنند. در زیر خلاصه ای از برخی از وظایف شنوایی شناس آمده است:
نوزادی با شنوایی طبیعی در این سن علائم زیر را دارد:
1- باید با صداهای بلند از خواب بیدار شود.
2- با صداهای بلند از خواب می پرد.
3- با لبخند به صدای خود پاسخ دهید.
4- با صدایی آشنا آرام می گیرد.
یک کودک با شنوایی طبیعی در سنین 4 تا 9 ماه علائم زیر را دارد:
1- وقتی با او صحبت می کنید لبخند بزنید.
2- به اسباب بازی هایی که سروصدا می کنند توجه کند.
3- سرش را به سمت منبع صداهای آشنا چرخاند.
4- صداهای غرغر ایجاد کنید.
5- حرکات دست ها و بازی را بفهمد.
یک کودک با شنوایی طبیعی در این سن علائم زیر را دارد:
1- کودک توانایی تولید صداهای مختلف را دارد.
2- چند صدای ساده را تکرار کنید.
3- درخواستهای اساسی را متوجه شود.4- از صدای او برای جلب توجه خود استفاده کنید.
5- به نامش واکنش نشان میدهد.
یک کودک با شنوایی طبیعی در سنین 15 تا 24 ماه علائم زیر را دارد:
1- از کلمات ساده استفاده کند.
2- وقتی شما میپرسید، با اعضای بدنش اشاره کند.
3- اسم برخی اشیا را بداند.
4- با علاقه به موسیقی، شعر و داستانها گوش دهد.
5- به اشیایی که نام میبرید اشاره کند.
6- دستورات اساسی را اجرا کند.
در واقع، درمان های کم شنوایی قبل از رسیدن نوزاد به 6 ماهگی بهتر از درمان پس از این دوره از نظر پیامدهای گفتاری و زبانی است.
اندازه گیری و ارزیابی سطح شنوایی هر فرد شنوایی سنجی نامیده می شود. این کار توسط شنوایی شناس انجام می شود. البته شنوایی شناس متخصصی است که در این رشته دکتری گرفته است.
برای ارزیابی شنوایی، باید به کلینیک شنوایی سنجی مراجعه کنید. در این مراکز شنوایی با دستگاه های خاصی به نام شنوایی سنج ارزیابی می شود.
انجام تست های تشخیصی به شنوایی شناس کمک می کند تا تشخیص بهتری داشته باشد. نوع تشخیص بستگی به علائم بیمار دارد.
تمام تست های تشخیصی بر روی هر بیمار انجام نمی شود، شنوایی شناس بر اساس شرح حال و علائم بالینی بیمار آزمایش های لازم را انجام می دهد.
از جمله مهمترین آزمایشات تشخیصی که توسط شنوایی شناس انجام می شود عبارتند از:
اگر هر یک از علائم زیر را دارید، باید سلامت شنوایی خود را اندازه گیری کنید.
اغلب بیماران می پرسند برای انجام شنوایی سنجی چه باید کرد؟ لازم است بدانید که معاینه شنوایی سنجی نیاز به آمادگی خاصی ندارد. همانطور که در بالا گفتیم روش ها و تست های زیادی برای بررسی شنوایی و سلامت گوش استفاده می شود.
سابقه پزشکی، سن و درجه کم شنوایی عواملی هستند که در آن متخصصان انتخاب می کنند از کدام روش و آزمایش برای آزمایش شنوایی افراد استفاده کنند.
در صورت مراجعه به شنوایی سنجی، گوش فرد با اتوسکوپ معاینه می شود و در صورتی که در گوش فرد چرکی فراتر از حالت و سطح طبیعی وجود داشته باشد، شنوایی سنجی با ابزار مخصوص این چرک را خارج می کند.
شاید واژه شنوایی شناس یا ادیولوژی برای شما واژه ای غریب و ناآشنا باشد، اما باید بدانید که این متخصصان وظیفه حفاظت از سلامت انسان در دنیای پزشکی را بر عهده دارند، وظیفه ای مهم که در هیچ مقاله ای قابل انکار نیست.
برای درک نقش شنوایی شناس باید گفت که آنها در تشخیص و درمان کم شنوایی و همچنین سایر مشکلات مربوط به اختلالات شنوایی نقش اساسی دارند و با کمک این متخصصان این اختلالات را درمان می کنند.
یکی از وظایف اصلی شنوایی شناس یا شنوایی شناس، تجویز سمعک است و شنوایی شناس تنها فردی است که صلاحیت علمی و عملی این کار را دارد. تجربه شنوایی شناس نقش اساسی در تجویز موفق سمعک دارد.
رشته علوم شنوایی (شنوایی شناسی) با علم و فناوری مرتبط است. در چند دهه گذشته، فناوری در این زمینه رشد زیادی داشته است. فناوری های جدید با حساسیت و دقت بالاتر منجر به تخمین های دقیق تری می شوند.
به عنوان مثال، پیشرفت تکنولوژی امکان تشخیص کم شنوایی در نوزادان را در چند ساعت اول پس از تولد ممکن می سازد، البته این امر باعث می شود که درمان و توانبخشی بسیار سریع باشد و کودک بتواند روند رشد طبیعی خود را داشته باشد و همچنین به صورت میدانی.
سمعک های تجویزی و تنظیمی با پیشرفت تکنولوژی هم در حوزه سمعک و هم در زمینه تنظیم، می توان از سمعک های با تکنولوژی بالاتر استفاده کرد که مانند گوش های طبیعی عمل می کنند و در قسمت تنظیم بهترین و دقیق ترین تنظیم را می توان انجام داد.