بهترین متخصص رادیولوژی سونوگرافی در شهریار کیست؟ مسیرهای شغلی زیادی در زمینه پزشکی وجود دارد. دو مورد از این مسیرها شامل رادیولوژی و سونوگرافی است که هر دو برای تشخیص و مراقبت پزشکی حیاتی هستند. اگرچه این دو رشته دارای مبنای علمی مشترکی هستند، اما در برخی موارد با هم تفاوت دارند. تفاوت های این دو رشته شامل موارد مختلفی است که باعث شده تکنسین های هر دو رشته مسیرهای شغلی متفاوتی داشته باشند. در این مقاله به تفاوت های این دو حوزه پیراپزشکی می پردازیم.
معرفی رادیولوژی و سونوگرافی
برای درک تفاوت های رادیولوژی و سونوگرافی لازم است هر رشته را به اختصار معرفی کنیم. رادیولوژیست ها به عنوان تکنسین های رادیولوژیک نیز شناخته می شوند. این افراد وظیفه انجام روش های تصویربرداری تشخیصی مانند اشعه ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن را بر عهده دارند. این تکنیک ها به پزشکان و متخصصان کمک می کند تا شرایط و آسیب های پزشکی را بهتر و سریعتر تشخیص دهند. یک رادیولوژیست وقت خود را صرف انجام روش های تصویربرداری از بیماران، جمع آوری تصاویر با کیفیت و تجزیه و تحلیل آنها می کند.
همانطور که گفته شد رادیولوژی و سونوگرافی یک مبنای علمی مشترک دارند. شغل یک سونوگرافی شبیه به تکنسین رادیولوژی است زیرا آنها از قسمت های مختلف بدن برای اهداف تشخیصی عکس می گیرند. با این حال، یک متخصص سونوگرافی از نوع خاصی از تجهیزات تصویربرداری به نام اولتراسوند استفاده می کند. دستگاه اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تصویربرداری از قسمت هایی از بدن از جمله شکم، اندام تناسلی و قلب استفاده می کند. متخصص سونوگرافی، مانند رادیولوژیست، بیماران را برای مطالعات تصویربرداری آماده می کند. این کار با کمک تجهیزات سونوگرافی ویژه برای تجسم اندام ها، تجزیه و تحلیل تصاویر انجام می شود.
رادیولوژیست کیست و چه وظایفی دارد؟
رادیولوژیست پزشکی است که حداقل ۱۳ سال سابقه کار داشته باشد. دوره پزشکی رادیولوژیست باید شامل موارد زیر باشد:
آنها یک دوره بالینی چهار ساله، یک دوره رزیدنتی چهار ساله و اغلب یک دوره فلوشیپ یک یا دو ساله را علاوه بر آموزش های بسیار تخصصی مانند پرتودرمانی، رادیولوژی کودکان یا رادیولوژی مداخله ای می گذرانند. رادیولوژیست ها همچنین الزامات سختگیرانه ای برای آموزش پزشکی مداوم در طول سال های فعالیت خود دارند.
رادیولوژی شامل رشته های بسیاری است که مبتنی بر استفاده از پرتوهای یونیزان برای تشخیص یا درمان بیماری هستند. رادیولوژیست ها در تفسیر تعداد زیادی از مطالعات تصویربرداری متخصص هستند و در درک چگونگی به دست آوردن بهترین تصاویر با کیفیت و اینکه کدام نوع تصویربرداری برای بیمار بهترین است، مهارت بالایی دارند. رادیولوژیست با استفاده از تجهیزات تصویربرداری شرایط و صدمات را تشخیص و درمان می کند، از جمله:
- توموگرافی کامپیوتری (CT)، همچنین به عنوان توموگرافی محوری کامپیوتری (CAT) شناخته می شود.
- فلوروسکوپی
- تصویربرداری فیوژن (تکنیکی که دو تست مختلف تصویربرداری را با هم ترکیب میکند).
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRA).
- ماموگرافی
- تصویربرداری پزشکی هسته ای
- توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)
- سونوگرافی
- اشعه ایکس
انواع تصویربرداریها در رادیولوژی تشخیصی
انواع تصویربرداری در رادیولوژی تشخیصی عبارتند از:
از طریق کار بالینی گسترده و تحقیقات مرتبط، رادیولوژیست های تشخیصی ممکن است در این زیر تخصص های رادیولوژی نیز تخصص داشته باشند:
- تصویربرداری سینه (ماموگرافی)
- رادیولوژی قلب و عروق (قلب و سیستم گردش خون)
- رادیولوژی قفسه سینه (قلب و ریه)
- رادیولوژی اورژانسی
- رادیولوژی دستگاه گوارش (معده، روده و شکم)
- رادیولوژی مجاری ادراری تناسلی (سیستم های تولید مثل و ادرار)
- رادیولوژی سر و گردن
- رادیولوژی اسکلتی عضلانی (عضلات و اسکلت)
- نورو رادیولوژی (مغز و سیستم عصبی، سر، گردن و ستون فقرات)
- رادیولوژی کودکان (تصویربرداری از کودکان)
انواع سونوگرافی
اساساً هفت روش مختلف وجود دارد، اما فرآیند اصلی یکسان است. انواع مختلف روش ها عبارتند از:
- ۱- سونوگرافی ترانس واژینال: برای گرفتن تصاویر سونوگرافی داخل واژن استفاده می شود و سونوگرافی ترانس واژینال اغلب در اوایل بارداری استفاده می شود.
- ۲- سونوگرافی معمولی: معاینه ای که با استفاده از مبدل و در نواحی مختلف بدن مانند شکم انجام می شود تا تصاویر دو بعدی از جنین در حال رشد به دست آید.
- ۳- سونوگرافی تخصصی: این معاینه مشابه سونوگرافی معمولی است اما این نوع معاینه مشکل مشکوک را هدف قرار می دهد و از تجهیزات پیچیده تری استفاده می کند.
- ۴- تصویربرداری داپلر رنگی: این روش تصویربرداری تغییرات جزئی فرکانس امواج اولتراسوند را هنگام تصویربرداری از اجسام متحرک مانند سلول های خونی اندازه گیری می کند.
- ۵- سونوگرافی سه بعدی: با استفاده از پروب های مخصوص از پیش طراحی شده و نرم افزارهای تخصصی به عنوان مثال برای ایجاد تصاویر سه بعدی از جنین در حال رشد.
- ۶- سونوگرافی دینامیک ۴ بعدی یا سه بعدی: با استفاده از اسکنرهای مخصوص طراحی شده و به عنوان مثال برای مشاهده صورت و حرکات نوزاد قبل از تولد استفاده می شود.
- ۷- اکوکاردیوگرافی جنین: استفاده از امواج اولتراسوند برای ارزیابی آناتومی و عملکرد قلب کودک،. این گزارش برای کمک به ارزیابی مشکلات مربوط به نقایص مادرزادی قلب استفاده می شود.
برای چه مشکلاتی به رادیولوژیست مراجعه کنیم؟
معمولاً برای موارد زیر مراجعه به رادیولوژیست ضروری است:
- عکسبرداری با اشعه ایکس از استخوان ها و ستون فقرات برای بررسی شکستگی ها و آسیب های دیگر
- عکاسی ساده یا رنگی (با مواد کنتراست) از اندام های مختلف
- سونوگرافی جنین یا سونوگرافی اندام های داخلی بدن
- پرتودرمانی برای درمان انواع سرطان
- تصویربرداری هسته ای از اندام های خاص
- رادیولوژی بین المللی برای تسهیل فرآیند انجام برخی از روش های جراحی و درمان انواع خاصی از سرطان
رادیولوژیست ها اغلب در زمینه خاصی از رادیولوژی مانند رادیولوژی کودکان، انکولوژی پرتوشناسی، رادیولوژی هسته ای و رادیولوژی مداخله ای تخصص دارند. به طور کلی، بسته به نوع مشکل سلامتی، پزشک شما را به یکی از آنها ارجاع می دهد.
کیفیت و ایمنی در تصویربرداری پزشکی
روش های تصویربرداری پزشکی تجویز شده مانند CT، MRI و PET باید توسط پزشکان آموزش دیده و واجد شرایط تحت شرایط ضروری پزشکی انجام شود. رادیولوژیست ها پزشکانی هستند که پس از آموزش پزشکی و فارغ التحصیلی، حداقل چهار سال آموزش منحصر به فرد و تخصصی در زمینه ایمنی پرتویی، استفاده بهینه از روش های رادیولوژی و تفسیر تصاویر پزشکی دیده اند.
سایر تخصص های پزشکی آموزش تصویربرداری بسیار کمتری دارند که می تواند از چند روز تا حداکثر ۱۰ ماه متغیر باشد. استفاده از روش های تصویربرداری پزشکی توسط افراد فاقد صلاحیت می تواند شما را در معرض تشعشعات قرار دهد که می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین می تواند منجر به تشخیص اشتباه یا مشکلات تشخیص داده نشده شود.
رادیولوژی و سونوگرافی چه تفاوتی دارند؟
در واقع بزرگترین تفاوت رادیولوژی و سونوگرافی در نوع تجهیزات پزشکی مورد استفاده است. در حالی که اشعه ایکس می تواند طیف گسترده ای از بیماری ها و آسیب های پزشکی را تشخیص دهد، سونوگرافی بیشتر بر روی قسمت های خاصی از بدن و سلامت آنها تمرکز دارد. یکی دیگر از تفاوت های اصلی تحصیلات هر تکنسین است. اگرچه تکنسین های سونوگرافی و رادیولوژی در مقطع کارشناسی تحصیلات یکسانی دارند، اما در مقطع کارشناسی ارشد تحصیلات هر یک از این دو رشته متفاوت خواهد بود و دوره متفاوتی را می گذرانند.
تفاوت های کلیدی بین سونوگرافی و رادیولوژی
بسیاری از مردم رادیولوژی را با سونوگرافی اشتباه می گیرند. همانطور که گفته شد، بین سونوگرافی و رادیولوژی مشترکاتی مانند استفاده از تصاویر برای تشخیص بیماری ها و شرایط پزشکی وجود دارد. موارد زیادی وجود دارد که بین این دو رشته تفاوت ایجاد می کند. در اینجا برخی از تفاوت های اصلی وجود دارد:
- رادیولوژی و سونوگرافی از فناوریهای مختلفی استفاده میکنند: تفاوت اصلی بین این دو رشته پیراپزشکی، فناوری مورد استفاده در هر یک است. رادیولوژی از فناوری هایی استفاده می کند که شامل پرتوهای یونیزه می شوند. تکنسین های رادیولوژی از انواع مختلفی از فناوری نسبت به سونوگرافیست ها استفاده می کنند. تکنسینهای رادیولوژی با فناوریهایی کار میکنند که شامل پرتو میشوند، مانند اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT اسکن)، یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI). در سونوگرافی از امواج اولتراسوند برای ایجاد تصاویر مختلف از داخل بدن استفاده می شود. سونوگرافی از اشعه یونیزان استفاده نمی کند، بنابراین می توان از آن برای مادران باردار نیز استفاده کرد.
- اشعه ایکس و سونوگرافی برای تشخیص موارد مختلف مورد استفاده قرار می گیرند: اکثر مردم با شنیدن نام سونوگرافی به تصاویر نوزادان متولد نشده فکر می کنند، اما حقیقت این است که سونوگرافی بیشتر از بررسی رشد جنین استفاده می شود. سونوگرافیک ها همچنین می توانند تصاویر مختلفی از قلب و سیستم عروقی، شکم، قفسه سینه، سیستم اسکلتی عضلانی و سایر قسمت های بدن بگیرند. استفاده از امواج صوتی می تواند به تشخیص بسیاری از بیماری ها و شرایط پزشکی کمک کند، مانند زمانی که تصاویر اکوکاردیوگرام مشکلات قلبی را نشان می دهد. تکنسین های رادیولوژی روش های تصویربرداری تشخیصی مانند اشعه ایکس، ام آر آی و سی تی اسکن را انجام می دهند. آنها با مهارت های خود می توانند در محیط های مختلف از جمله بیمارستان ها و کلینیک های تخصصی کار کنند.
تکنسین های رادیولوژی ممکن است خدمات دیگری از جمله ماموگرافی یا رادیولوژی قلبی عروقی مداخله ای را نیز ارائه دهند. رادیولوژیست ها می توانند از یک استخوان شکسته یا ناهنجاری عکس بگیرند و به تیم پزشکی در تشخیص و ایجاد یک برنامه درمانی کمک کنند.
برنامه های کاربردی تشخیصی و پروتکل های امنیتی رادیولوژی و سونوگرافی
رادیولوژی و سونوگرافی نیز در نوع کاربرد برای اهداف تشخیصی متفاوت هستند. رادیولوژی طیف وسیع تری از قابلیت ها و امکانات را پوشش می دهد و بنابراین می توان از آن برای درمان و تشخیص بیماری های بیشتری استفاده کرد. رادیولوژی در موارد کلی مانند تشخیص انواع سرطان به ویژه تومورهای مغزی و انواع شکستگی ها کاربرد دارد. در حالی که سونوگرافی بیشتر برای تصویربرداری از قسمت های داخلی بدن مانند قسمت های قلبی عروقی، شکم، قسمت تحتانی بدن که شامل سیستم تولید مثل و لگن و غیره می شود استفاده می شود. مهمترین و پرکاربردترین سونوگرافی بررسی وضعیت زنان باردار در دوران بارداری است.
پروتکل های حفاظتی: رادیولوژی پروتکل های حفاظتی بیشتری نسبت به اولتراسوند در اثر تشعشعات دارد. این پروتکلها وجود دارند زیرا تشعشعات میتواند برای بیماران و زنان باردار خطرناک باشد. سونوگرافی نیازی به ایمنی و رعایت نکات مختلف ندارد و به طور کلی استفاده در موارد مختلف بی خطر است و نیازی به پروتکل های حفاظتی سختگیرانه ندارد.
مقالات پیشنهادی
